Logboek

De verplichting voor een logboek geldt vanaf 3 kg ozonlaagafbrekende stoffen. Deze verplichting geldt voor koel-, klimaatregeling-, warmtepomp- en brandbeveiligingsapparatuur. Voor apparatuur gevuld met F-gassen geldt deze verplichting als er ook een lekcontroleverplichting bestaat.

Register, registratie en apparatuurregister

Met de term logboek op deze pagina wordt bedoeld:

• het register, zoals beschreven in artikel 6 van EU 517/2014,
• de registratie, zoals beschreven in artikel 23, lid 3, van EG 1005/2009 en
• het apparatuurregister, zoals beschreven in artikel 2 van EG 1516/2007: basisvoorschriften lekcontroles koelinstallaties.

Het apparatuurregister, register of logboek is overigens niet hetzelfde als de koudemiddelenregistratie.

Inhoud van deze pagina

• Logboek: wanneer verplicht?
• Logboek bij mobiele installaties
• Bewaarplicht logboek
• Informatie in het logboek
• Bedrijven die f-gassen leveren
• Belangrijke aandachtspunten
• Geen logboek aanwezig
• Verschil in hoeveelheid tussen logboek en etiket

Logboek: wanneer verplicht?

De verplichting voor een logboek geldt voor apparatuur gevuld met F-gassen vanaf 5 ton CO₂-equivalenten. Voor apparatuur gevuld met ozonlaagafbrekende stoffen geldt deze verplichting vanaf 3 kg.

De verantwoordelijkheid voor het aanwezig zijn van een logboek ligt bij de gebruiker van de apparatuur. Het bijwerken van het logboek gebeurt vaak door het onderhoudspersoneel of – bedrijf. Wel blijft de gebruiker van de apparatuur verantwoordelijk.

Het logboek moet beschikbaar zijn bij de apparatuur. Een elektronisch logboek mag zolang deze direct inzichtelijk is tijdens een bedrijfsbezoek. Ook de bezoekende monteur moet dit elektronisch logboek direct kunnen inzien.

Logboek bij mobiele installaties

Bij mobiele installaties is het niet altijd mogelijk om het 'logboek' bij de installatie te bewaren. Nalevering en versturing van meet- en onderhoudsrapporten naar het bedrijf komt wel eens voor. De installatie is inmiddels al weer 'mobiel'.

Een praktische invulling van de logboekplicht kan dan zijn:

• Bewaar het logboek zelf op het kantoor van de eigenaar van de mobiele installatie. Het logboek is daar opvraagbaar voor de toezichthouder.
• Bij de mobiele installatie zelf is een logboekkaart of het voorblad van het logboek aanwezig. Het voorblad van het logboek bevat de resultaten van de laatste controle. De installateur tekent deze na controle en onderhoud af.

Bewaarplicht logboek

De gebruiker van de apparatuur bewaart het logboek minimaal 5 jaar. Het bedrijf dat de apparatuur onderhoudt, bewaart een kopie van het logboek minimaal 5 jaar. De bewaarplicht geldt niet voor apparatuur met F-gassen als er een landelijke database is waarin deze gegevens staan.

De toezichthouder moet de geschiedenis van de apparatuur in het logboek kunnen terugvinden. Dit heeft de toezichthouder nodig om te controleren of de apparatuur voldoet aan de Europese verordening. Ontbreekt deze informatie, dan voldoet de gebruiker van de apparatuur niet aan de logboek verplichting.

Informatie in het logboek

De tabellen geven aan welke informatie in het logboek moet staan en in welke artikelen deze verplichting staat.

(K) Koel-, klimaatregelings- en warmtepompapparatuur (B) Brandbeveiligingssystemen

Bedrijven die F-gassen leveren

Bedrijven die F-gassen leveren moeten belangrijke gegevens van kopers registreren. Het bedrijf bewaart in ieder geval de volgende informatie:

• het nummer van het certificaat van de kopers
• aangekochte hoeveelheden F-gassen

Het bedrijf bewaart deze gegevens minimaal 5 jaar. Een elektronisch logboek is toegestaan zolang deze direct inzichtelijk is tijdens een bedrijfsbezoek.

Belangrijke aandachtspunten

Besteed tijdens het bedrijfsbezoek in ieder geval aandacht aan:

• Klopt de lekdichtheidscontrolefrequentie? Regelmatig controleren van de apparatuur is belangrijk om lekkages in een vroeg stadium op te sporen. Dit voorkomt of beperkt zo veel mogelijk de emissies naar de lucht.
• Lekdichtheidscontroles hebben een preventief karakter. Daarom mag het bedrijf uitvoeren van onderhoud en reparaties niet gelijk stellen aan een lekdichtheidscontrole. Zijn handelingen uitgevoerd door gecertificeerd personeel?
• Wat was de omvang en frequentie van lekkages? Vaak zit achter in het logboek een overzicht. Blader terug in het logboek om te kijken of lekkages regelmatig voorkomen. Dit kan duiden op verwaarlozing van de koelapparatuur. Neem bij grote lekkages contact op met de Inspectie voor Leefomgeving en Transport (ILT).
• Bij HCFK's: zowel maagdelijke als geregenereerde HCFK's mogen vanaf 2015 niet meer gebruikt worden om de apparatuur bij te vullen.
• Zijn gevonden lekkages zo spoedig mogelijk, maar in elk geval binnen 14 dagen hersteld?
• Is het apparaat of systeem binnen een maand na reparatie van een lek op lekkage geïnspecteerd? Dit is van belang om te controleren of de reparatie het lekkageprobleem heeft opgelost.
• Als er een lekdetectiesysteem aanwezig is: vindt controle 1 keer per jaar plaats?

Geen logboek aanwezig

Als bij de apparatuur met een logboekverplichting geen logboek aanwezig is, is dit een ernstige overtreding. Het bevoegd gezag kan dan niet controleren of de apparatuur voldoet aan de regelgeving. Zo is dan niet bekend of de apparatuur voldoet aan de lekdichtheidscontrolefrequentie. Ook is onbekend of er lekkages zijn geweest en of de gebruiker de handelingen laat uitvoeren door gecertificeerd personeel.

Neem contact op met de ILT als onderhoud van de apparatuur plaatsvindt door een onderhoudsbedrijf, maar logboek of werkbonnen niet volledig zijn, onleesbaar zijn of totaal ontbreken. Certificeringsbedrijven controleren in eerste instantie de onderhoudsbedrijven; maar als die hun werk onvoldoende uitvoeren treedt de ILT handhavend op.

Verschil in hoeveelheid tussen logboek en etiket

Een logboek en een etiket moeten dezelfde informatie bevatten. De hoeveelheid in de apparatuur komt mogelijk na bijvulling niet meer overeen met de hoeveelheid op het etiket. Schrijf in dat geval de juiste hoeveelheid op het etiket. Ontbreekt dit etiket? Dan zorgt de gebruiker van de apparatuur, of diegene die de apparatuur heeft bijgevuld, ervoor dat een etiket op de apparatuur komt. De verantwoordelijkheid hiervoor ligt bij de gebruiker van de apparatuur.