Nevengebruiksfuncties in een bouwwerk

Definitie nevengebruiksfunctie

Een nevengebruiksfunctie is een gebruiksfunctie die ten dienste staat van een andere gebruiksfunctie (bijlage I, onderdeel A bij het Besluit bouwwerken leefomgeving (Bbl) Klik hier voor uitleg over dit begrip (opent in popup)).

Hoofdregel: nevengebruiksfunctie is een zelfstandige gebruiksfunctie

In de meeste gevallen heeft het aanwijzen van een nevengebruiksfunctie geen gevolgen voor welke regels er gelden. De hoofdregel is namelijk dat nevengebruiksfuncties zelfstandige gebruiksfuncties zijn, met een eigen gebruiksoppervlakte en de bij de gebruiksfunctie horende regels.

Voorbeeld 1: kantoor aan huis

Een kantoor (kantoorfunctie) aan huis is een nevengebruiksfunctie van de woonfunctie. Bij een kantoor aan huis gelden voor het woongedeelte de eisen voor de woonfunctie. Voor het kantoorgedeelte (de nevengebruiksfunctie) gelden de eisen voor de kantoorfunctie. De toiletruimte van de woonfunctie mag gebruikt worden voor de kantoorfunctie. De gebruiker van de kantoorfunctie moet dan wel de gebruiker (bewoner) van de woonfunctie zijn.

Voorbeeld 2: kantine in een fabriekshal

Een productiegebouw (industriefunctie) heeft vaak een kantine. Deze kantine (bijeenkomstfunctie) staat ten dienste van de industriefunctie en is onder voorwaarden een nevengebruiksfunctie.

De kantine mag binnen het brandcompartiment van de industriefunctie liggen. Voorwaarde is dat de gebruiksoppervlakte van de industriefunctie meer is dan 1.000 m², en de gebruiksoppervlakte van de kantine maximaal 100 m² (artikel 4.51, lid 8, Bbl).

In dit voorbeeld gaat het om 1 nevengebruiksfunctie, maar dit kan ook gelden voor een aantal nevengebruiksfuncties die samen een oppervlakte van maximaal 100 m² hebben.