Europese richtlijn omgevingslawaai
De Europese richtlijn omgevingslawaai is vastgesteld op 25 juni 2002 door het Europese Parlement en de Europese Raad en in 2004 geïmplementeerd in de Nederlandse wetgeving. De tekst van de richtlijn omgevingslawaai is gewijzigd via een aantal richtlijnen, verordeningen en rectificaties.
Europese richtlijn omgevingslawaai
De richtlijn omgevingslawaai heet voluit 'Richtlijn inzake de evaluatie en de beheersing van omgevingslawaai'. In het Engels heet deze Environmental Noise Directive (END). Deze is vastgesteld op 25 juni 2002 door het Europese Parlement en de Europese Raad.
De richtlijn omgevingslawaai is gericht op het vermijden, voorkomen of verminderen van schadelijke gevolgen van omgevingslawaai. Dit wordt bereikt door:
- het vaststellen van de blootstelling aan omgevingslawaai met geluidbelastingkaarten volgens gemeenschappelijke bepalingsmethoden
- het voorlichten van het publiek over het omgevingslawaai en de effecten daarvan
- het aannemen van actieplannen om omgevingslawaai (waar nodig) te voorkomen en te beperken, en om een goede milieukwaliteit te handhaven
De richtlijn vormt ook de basis voor het (waar nodig) ontwikkelen van EU-maatregelen om het lawaai van de belangrijkste geluidsbronnen te verminderen. Hieronder valt het geluid van weg- en spoorwegvoertuigen en -infrastructuur, vliegtuigen, materieel voor gebruik buitenshuis en in de industrie en verplaatsbare machines.
Elke 5 jaar geluidsbelastingkaarten en actieplannen
Elke 5 jaar worden geluidsbelastingkaarten en actieplannen vastgesteld. De eerste zijn in respectievelijk 2007 en 2008 vastgesteld.
Het actieplan geluid wordt nu vastgesteld in 2024, in plaats van 2023. Dat is geregeld via de Verordening (EU) 2019/1010 van het Europees Parlement en de Europese Raad van 5 juni 2019. Daarna zal de periode van 5 jaar worden hervat. Dat betekent dat het actieplan daarna in 2029 wordt vastgesteld.
Wijzigingen Europese richtlijn omgevingslawaai
De tekst van de richtlijn omgevingslawaai is gewijzigd via een aantal richtlijnen, verordeningen en rectificaties. De belangrijkste wijzigingen zijn:
- het vaststellen van gemeenschappelijke bepalingsmethoden voor lawaai (CNOSSOS)
- de onderlinge afstemming van de verslagleggingsverplichtingen op het gebied van de milieuwetgeving en daarmee het digitaal informatie-uitwisselingsmechanisme (INSPIRE)
- het vaststellen van bepalingsmethoden voor de schadelijke effecten van omgevingslawaai (de dosis-effectrelaties)
Implementatie in Nederlandse wetgeving
De richtlijn omgevingslawaai is in 2004 geïmplementeerd in de Nederlandse wetgeving. Eerst in de Wet geluidhinder, vanaf 2012 in de Wet milieubeheer. De Europese richtlijn is ook geïmplementeerd in de Omgevingswet. Zie instructieregels Omgevingswet.