2.2.3 Berekenen geurimmissie
De berekeningen van de geurimmissies verlopen op gelijke wijze als berekeningen voor de verspreiding van luchtverontreinigende stoffen. De eenheid voor geuremissies is geureenheden of odour units per tijdseenheid (ouE/s) (zie paragraaf 2.1.2).
Geureenheid: ouE
De definitie van de geureenheid ouE is: geurconcentratie als aantallen Europese odour units in een volume-eenheid lucht (ouE/m3), gemeten volgens de NEN-EN 13725: van de geurconcentratie door dynamische olfactometrie.
Uitvoer en toetsing
Het resultaat van de berekeningen zijn geurcontouren. Deze zijn meestal op een kaart van de omgeving weergegeven. Met de contouren is duidelijk welke geurgevoelige objecten in de omgeving van de inrichting liggen. Het model kan bij (x- en y-coördinaten van) woningen of andere geurgevoelige objecten de geurbelasting berekenen.
De maximale geuremissie ligt vast in de omgevingsvergunning of in maatwerkvoorschriften.
Als geurgevoelige bestemmingen (bijvoorbeeld woonbebouwing) binnen de contouren liggen, kan er dus geurhinder in het gebied zijn. Dit kan voor het bevoegd gezag aanleiding zijn om maatregelen van het bedrijf te eisen. Het is goed om elke maatregel op resultaat te toetsen door de berekening voor de situatie met de maatregel opnieuw uit te voeren. En de verschillen met de eerdere situatie (zonder maatregel) te beoordelen.
Gemiddelde en percentielen
Jaargemiddelde concentratie
De concentratie die het Nieuw Nationaal Model (NNM) bepaalt door voor alle uren concentraties te berekenen en deze concentraties te middelen. Inclusief de uren waarbij geen emissie plaatsvindt.
P-percentiel
De concentratiewaarde waarvoor geldt dat P-procent van de in een kalenderjaar beschikbare uurgemiddelde lager is dan die concentratiewaarde. Voor CO (koolstofmonoxide) is dat de 8-uurgemiddelde concentratie. Voor PM10 (fijnstof) is dat de 24-uursgemiddelde concentratie.