Lozingsvoorschriften sulfaat: maatwerk (zorgplicht)
Voorschriften voor het lozen van sulfaat kunnen alleen gemaakt worden op basis van zorgplicht. Sulfaat komt bijvoorbeeld vrij bij het werken met gips. Algemene eisen stellen voor maximale sulfaatconcentraties kan niet vanwege beste beschikbare technieken (BBT).
Op deze pagina
Wat u moet weten over deze voorschriften:
- Hoe het afvalwater bij deze activiteit ontstaat
- Wanneer de regels van toepassing zijn
- Beste beschikbare technieken (BBT)
- Meldingseisen
- Verboden en voorwaarden: maatwerk zorgplicht
Hoe het afvalwater bij deze activiteit ontstaat
Gips is een mineraal dat grotendeels uit calciumsulfaat bestaat. Dit is een verbinding van het calcium- en het sulfaation. Gips lost bij gebruik gedeeltelijk op in water. Dan kan de concentratie sulfaat in te lozen afvalwater hoger zijn (tot 1100 mg/l) dan de referentiewaarde van 300 mg/l voor onopgeloste stoffen. Deze waarde hanteren rioolbeheerders bij de beoordeling van de doelmatige werking van zuiveringtechnisch werk.
In het rioolstelsel kan onder anaerobe omstandigheden (zonder zuurstof) zwavelzuur ontstaan uit het geloosde sulfaat. Dit zwavelzuur tast het beton aan waar het rioolstelsel van is gemaakt. Vooral oudere betonnen rioolstelsels kunnen ernstig aangetast worden.
Bij nieuwere rioolstelsels speelt dit probleem minder. Het beton van deze rioolbuizen is beter bestand is tegen zwavelzuuraantasting. En als er geen beton in is verwerkt, speelt het probleem niet.
Toch is een lozing niet automatisch toegestaan als het rioolstelsel op de plaats van de lozing bestand is tegen een sulfaatlozing. Aantasting van het rioolstelsel kan namelijk ook op grotere afstand van het lozingspunt plaatsvinden.
Het lozen van sulfaat was vroeger vooral een probleem bij ziekenhuizen en prothesemakers. Zij gebruikten veel gips, bijvoorbeeld voor het maken van mallen en het zetten van botbreuken. Sulfaat kwam daardoor op die locaties regelmatig in grote hoeveelheden vrij. Er zijn nu sulfaatvrije alternatieven voor gips. Het gebruik van gips is op die locaties dus verminderd.
Sulfaat en/of gips kan nog wel op andere plekken vrijkomen. Bijvoorbeeld in de bouw.
Wanneer de regels van toepassing zijn
Voor het lozen van sulfaat zijn geen eisen opgenomen in het Besluit activiteiten leefomgeving (Bal) of de bruidsschat. Als het voor de bescherming van het riool wel noodzakelijk is, kan het bevoegd gezag eisen stellen aan het lozen van sulfaat. Dat kan op basis van de zorgplicht.
Beste beschikbare technieken (BBT)
Het niet lozen van sulfaat is BBT. Bij een (semi)continue lozing van gips moet het afvalwater eerst door een bezinkselafscheider. Daarmee wordt gips er gedeeltelijk uit gehaald. Deze maatregel beschermt de voorzieningen voor het beheer van afvalwater.
In de huidige praktijk kan de duur of de omvang van een gipslozing waarbij sulfaat vrijkomt, beperkt zijn. Bij deze incidentele lozing wordt de doelmatige werking van de voorzieningen voor het beheer van afvalwater niet belemmerd. Dan zijn er ook geen nadelige gevolgen voor het oppervlaktewater. Voorbehandeling van het afvalwater met een bezinkselafscheider zou dan buitenproportioneel zijn.
Daarom vallen algemeen voorgeschreven maatregelen om de sulfaatconcentratie te verlagen niet binnen de stand van de techniek op basis van de kosten. Lozingen met sulfaat moeten daarom individueel worden beoordeeld op basis van de zorgplicht.
Meldingseisen
Als een bedrijf afvalwater met sulfaat wil lozen, is het zinvol om hierover met het bevoegd gezag te overleggen. Zo weet men zeker dat het belang van de bescherming van het milieu niet wordt geschaad en het rioolstelsel beschermd blijft.
Verboden en voorwaarden: maatwerk zorgplicht
Wanneer een bezinkselafscheider op basis van de zorgplicht als maatwerk wordt voorgeschreven, moet het maatwerk voldoen aan BBT-afwegingen.