Hoofdlijnen procedures Omgevingswet

Het begrip 'procedures' heeft in de Omgevingswet een brede betekenis. Het gaat niet alleen om bezwaar en beroep of rechtsbescherming. Maar ook om het proces van vergunningverlening, participatie en inspraak.

Uitgangspunten

Het nieuwe stelsel van de Omgevingswet sluit zoveel mogelijk aan bij de Algemene wet bestuursrecht (Awb). Afwijkende bepalingen uit de oude wetgeving heeft de wetgever zoveel mogelijk geschrapt. De Omgevingswet laat bestuursorganen zoveel mogelijk vrij om het proces van vergunningverlening, participatie en inspraak zelf in te richten.

Reguliere en uitgebreide voorbereidingsprocedure

De Algemene wet bestuursrecht (Awb) kent 2 voorbereidingsprocedures:

de reguliere voorbereidingsprocedure (titel 4.1, Awb)
de uitgebreide voorbereidingsprocedure (uniforme openbare voorbereidingsprocedure, afdeling 3.4, Awb)

Lees meer over welke procedure geldt voor welk besluit en wat de verschillen zijn tussen de 2 procedures.

Voor de volgende besluiten hebben wij alle procedurestappen uitgewerkt:

Op de website van de VNG staat een uitgebreide bespreking van alle wettelijk verplichte communicatiemomenten bij de vergunningverlening.

Extra aanvullingen door regionale overheid

Bestuursorganen kunnen binnen deze voorbereidingsprocedures het besluitvormingsproces verder inrichten. Het bestuursorgaan kan dus aanvullende methoden en momenten gebruiken om burgers, bedrijven, organisaties en andere overheden te betrekken. Op deze manier kunnen regionale overheidsorganen gebiedsgericht en (per geval) de meest passende procedure van besluitvorming gebruiken.

Participatie in voorbereiding beleids- en besluitvorming

De Omgevingswet streeft naar vroegtijdige participatie van de omgeving bij de voorbereiding van beleids- en besluitvorming. Met participatie bedoelt de wetgever deelname van burgers, bedrijven en maatschappelijke organisaties aan het beleids- en besluitvormingsproces. Voorbeelden, werkvormen en informatie over de wettelijke verplichtingen tot participatie staan in de Inspiratiegids Participatie.

Afstemming en samenwerking bestuursorganen

Een bestuursorgaan moet rekening houden met de taken en bevoegdheden van andere bestuursorganen (artikel 2.2 Omgevingswet). Als het nodig is, kan het bestuursorgaan afstemmen met andere bestuursorganen. Lees meer over de samenwerking tussen bestuursorganen.

Advies en instemming

De Omgevingswet schrijft soms voor dat het bevoegd gezag een adviesorgaan om advies moet vragen voor het een besluit neemt. Soms moet het bevoegd gezag het adviesorgaan niet alleen om advies vragen. Dan is ook instemming van dat adviesorgaan nodig voor het nemen van een besluit. Kijk voor meer details op de pagina Advies en instemming bij besluiten.

Inspraak en rechtsbescherming

Inspraak en rechtsbescherming voor besluiten op grond van de Omgevingswet verlopen volgens de procedures van de Algemene wet bestuursrecht. Wel zijn er gevallen waarin niet alle rechtsmiddelen openstaan. Kijk voor meer details op de pagina Inspraak en rechtsbescherming.

Coördinatieregeling

Afdeling 3.5, Awb, gaat over de coördinatie van de behandeling van samenhangende besluiten. Het regelt 1 uniforme procedure voor de voorbereiding, totstandkoming en rechtsbescherming (bezwaar en beroep) van besluiten.

Voor een aantal besluiten bepaalt de Omgevingswet dat bestuursorganen de coördinatieregeling van afdeling 3.5, Awb, verplicht moeten gebruiken.

Ook kan een bestuursorgaan er zelf voor kiezen om deze regeling te gebruiken. Lees meer over de coördinatieregeling van de Awb.

Milieueffectrapportage (mer)

De wetgever heeft de procedures voor milieueffectrapportage en mer-beoordeling ingepast in de besluitvormingsprocedure. Hierdoor is de mer een duidelijk onderdeel van het proces van besluitvorming, en minder een op zichzelf staande procedure. De informatie die voor de mer nodig is, kan zo aansluiten bij de andere informatie die nodig is voor de besluitvorming over het plan of besluit.