Wereldwijde afspraken en beleidsontwikkelingen over bodem
De Verenigde Naties maken gezamenlijk wereldwijde afspraken over het gebruik van land, bodem en andere natuurlijke bronnen.
Diverse afspraken
Deze afspraken gaan onder andere over:
- het verkleinen van de effecten van verwoestijning
- het stoppen van degradatie en vervuiling van bodems
- het bevorderen van duurzame voedselproductie
- de toegankelijkheid van schoon water voor iedereen
- het bedwingen van klimaatverandering
De Verenigde Naties maken de afspraken over het algemeen tijdens internationale conferenties. Landen kunnen aangeven of zij zich binden aan deze afspraken of niet. Landen moeten zelf de afspraken vertalen naar beleid passend bij hun eigen situatie. Hierbij helpen de landen elkaar door kennis en ervaringen te delen en middelen beschikbaar te stellen aan landen waar deze middelen ontbreken.
Afspraken die bijdragen aan een gezonde bodem
Belangrijke internationale afspraken en programma’s op wereldniveau die bijdragen aan een gezonde bodem zijn:
- Duurzame ontwikkelingsdoelen (Sustainable Development Goals (SDGs, 2015)
- United Nations Convention to Combat Desertification (VN-programma, 1994)
- Klimaatafspraken
- Klimaatpact van Glasgow (2021), met onder andere bevestiging beperking opwarming van de aarde tot 1,5 °C
- Akkoord van Parijs (2015), met onder andere 4 promille-afspraak (koolstofgehalte van de bodem jaarlijks met 0,04 procent laten stijgen)
- Kyotoprotocol (1997), met onder andere Land Use, Land-Use Change and Forestry (LULUCF)
- Afspraken over gevaarlijke en verontreinigende stoffen
- Minamata-verdrag (2013)
- Conventies van Stockholm (2001), Rotterdam (1998) en Bazel (1989)