Zoeken in deze site

Let op: de informatie over regelgeving geldt na inwerkingtreding van de Omgevingswet op 1 januari 2024.


Algemene informatie kust

Nederland heeft een eroderende kust: er verdwijnt meer zand dan wordt aangevoerd. Daarom is gekozen voor dynamisch handhaven van de kustlijn. Dat betekent dat de kustachteruitgang langs de gehele kust wordt gecompenseerd met zandsuppleties, op de uiteinden van enkele Waddeneilanden na. Hiervoor is de ligging van de Basiskustlijn maatgevend.

Jaarlijkse meting

De kustlijn wordt jaarlijks gemeten en met de vergeleken. Na vaststelling van de Basiskustlijn in 1990 is deze in 2001, 2012 en voor het laatst in 2018, plaatselijk aangepast.

Basiskustlijn en kustfundament

Naast het zand voor de Basiskustlijn wordt ook zand aangebracht om het kustfundament (landwaartse grens duingebied tot -20 meter NAP) mee te laten groeien met de stijging van de zeespiegel. Voor de Basiskustlijn en het kustfundament samen wordt de komende jaren gemiddeld 12 miljoen m3 zand per jaar gesuppleerd.

Metingen en Onderzoek

Voor de uitvoering, nu en in de toekomst, doet Rijkswaterstaat metingen en onderzoek. Het gaat om periodieke metingen zoals JARKUS en vaklodingen en projectgebonden metingen. De metingen zijn morfologisch en ecologisch. Die metingen ondersteunen het onderzoek met als doel de kust (met al haar functies) zo efficiënt mogelijk te beheren, nu en in de toekomst. Voor het huidige en toekomstige beheer heeft Rijkswaterstaat verschillende onderzoeksprogramma's lopen.



Begrip: Basiskustlijn

In 1990 is besloten dat de kustlijn niet verder landwaarts mag verschuiven. Er is toen een basiskustlijn bepaald. Als uit kustmetingen blijkt dat op een bepaalde plek de kust smaller is dan deze basiskustlijn, kijkt Rijkswaterstaat of onderhoud nodig is. De basiskustlijn is sinds 1990 een aantal keer aangepast, bijvoorbeeld op plekken waar de kust versterkt en uitgebouwd is. Lees meer over waterveiligheid - kust.