Zoeken in deze site

Kustgenese 2.0

Het klimaat verandert en de bodem daalt. Dat heeft gevolgen voor de manier waarop we de Nederlandse kust onderhouden. Om Nederland ook in de toekomst veilig te houden moesten we nadenken over de vraag hoe we onze kust na 2020 met zandsuppleties konden blijven onderhouden.

Uitgeschreven tekst (docx, 25 kB)

Doelstelling Kustgenese

De doelstelling voor het programma Kustgenese 2.0 was: Het genereren van kennis om vanaf 2020 goed onderbouwd besluiten te kunnen nemen over beleid en beheer van het Nederlandse zandige kustsysteem.

Uitgangspunten

Kustgenese 2.0 kwam voort uit de Beslissing Zand van het Deltaprogramma. Hierin is een aantal keuzes gemaakt voor het langetermijnkustbeleid:


Hoofdkeuzes Kustgenese 2.0

Kustgenese 2.0 onderzoek

In het programma Kustgenese 2.0 onderzochten we tussen 2015 en 2020 hoeveel zand op lange termijn nodig was, waar en wanneer het zand nodig was en hoe we het zand konden toevoegen aan de kust. In 2020 leverden we een beleidsadvies op als tussenresultaat. Dit advies werd in 2021 gepresenteerd.

Het onderzoek verliep langs de volgende onderzoekslijnen:

Bij het invullen van de onderzoekslijnen speelde datamanagement een belangrijke rol. We maakten duidelijke afspraken over het ontsluiten, opslaan, delen en archiveren van data. Zo zorgden we ervoor dat de data voor alle betrokkenen toegankelijk is en in de toekomst voor iedereen vrij beschikbaar is. De meetgegevens van de meetcampagne staan op de data opslag  van Kustgenese 2.0.

Ook passen we het principe ‘lerend werken’ toe het proces van leren door ervaring opdoen. We deden dus ervaring op met mogelijke strategieën bij andere projecten en bij onze eigen pilotsuppletie in het Amelander Zeegat.

Metingen

Om gegevens te verzamelen deden we onderzoek op allerlei plekken op zee en aan de kust. Dit deden we in samenwerking met meer dan 100 experts van Rijkswaterstaat, de onderdelen Centrale Informatievoorziening (CIV), Water Verkeer en Leefomgeving (WVL), de Universiteiten van Delft, Twente, Utrecht, de Rijksrederij en het kennisinstituut Deltares.

In augustus, september en oktober 2017 vond het kustonderzoek plaats, waarbij de hele onderzoeksgemeenschap betrokken was: de meetcampagne in het Amelander Zeegat.

Naast de metingen in het Amelander Zeegat vonden in december 2017 en januari 2018 ook metingen plaats op de diepere vooroever (tussen min 12 en min 20) bij Ameland en Terschelling. En in het voorjaar van 2018 vonden aanvullende onderzoeken plaats op de Noordzeebodem bij Noordwijk.

De aanleg van de pilotsuppletie vond plaats van maart 2018 tot februari 2019. Gedurende 3 jaar vonden ecologische metingen plaats. De resultaten van de zogenaamde T0, T1 en T2 metingen worden in 2022 gepresenteerd.

Financiering en organisatie

Kustgenese 2.0 kwam voort uit het Deltaprogramma 2015. Het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat was opdrachtgever. Kustgenese 2.0 was onderdeel van het Nationaal Kennis- en Innovatieprogramma Water en Klimaat (NKWK). De onderzoekslijnen werden voor het grootste deel gefinancierd door het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat (IenW), Rijkswaterstaat en deels door partners vanuit overheid, bedrijfsleven en kennisinstellingen.

Samenwerking

Binnen Kustgenese 2.0 werkten veel mensen samen. Het waren promovendi van de universiteiten van Delft, Utrecht en Twente (SEAWAD), onderzoekers van kennisinstituut Deltares en medewerkers van Rijkswaterstaat, de Rijksrederij, het ministerie van IenW, lokale overheden en provincies.

Daarnaast wordt kennis uitgewisseld met het NKWK, het Deltaprogramma en de onderzoeksprojecten Shorescape  (Betere kustbescherming door duinlandschapsontwikkeling), PROCOAST (kustonderzoek voor de kust van Petten) en Interreg Building with Nature  (een Europees kennisprogramma met onder meer Noorwegen, Duitsland, Zweden, België, Denemarken en Schotland).

Film meetcampagne Amelander Zeegat

Documenten

Nieuwsbrieven

Algemene informatie

Links